Willem Schalekamp In 1999 bracht An Pierlé haar briljante debuutalbum Mud Stories uit. Enkele maanden later maakte ze daar live diepe indruk mee in het Patronaat in Haarlem. Het was tevens het moment dat ik mijn camera weer oppakte. Met terugwerkende kracht staat An dus eigenlijk aan de wieg van deze website Women In Music. Vandaag maakt ze bekend dat ze op 25 september Mud Stories integraal zal uitvoeren in de AB in Brussel.
Foto: An Pierlé, Patronaat, Haarlem 2000
Violetta Zironi speelde al meerdere malen in Nederland, maar tot nu toe alleen op festivals of als support van bijvoorbeeld Don McClean. Hoog tijd dus voor haar eerste headline tour. Voorafgaand aan haar optreden in de Melkweg spreek ik de Italiaanse die haar geboortegrond verliet voor de muziek, maar inmiddels in haar muziek steeds meer terugkeert naar haar persoonlijke oorsprong.
Zangeres en theatermaker Milou Mignon presenteerde in het intieme, sprookjesachtige Torpedo theater in Amsterdam haar nieuwe album Stadskoraal. Een album gemaakt vanuit de gedachte dat we allemaal in ons eigen aquarium leven en hoe we daar uit kunnen breken en de verbinding met anderen aan kunnen gaan. Het album wordt als digitale download aangeboden in een prachtig vormgegeven boekje met teksten van Milou en illustraties van Tessa van Vuren. Illustraties die ook verwerkt zijn in de documentaire Aquarium in samenwerking met Sterre Slikkerveer die ook op de release avond vertoond wordt en waarin Kokob, een blinde man van Eritrese afkomst gevolgd wordt. Naast de vertoning van de documentaire zingt Milou een aantal liedjes van haar album, begeleid door Jelle Visser op piano. Van het publiek wordt ook wat gevraagd, want verbinding maken vraagt om interactie.
Ze oogt vermoeid. Dana Margolin, oprichter en frontvrouw van het Britse Porridge Radio, is via New York en Berlijn naar Amsterdam gekomen om te praten over de aankomende release van haar album Every Bad. ‘Ja, het is vermoeiend, maar ook heel leuk om te doen. Ik zou het alleen allemaal graag wat langzamer aan doen. Een beetje rondlopen en genieten’.
De Italiaanse Violetta Zironi speelde al meerder malen in Nederland, maar nooit eerder een eigen headline show. Ze vindt het spannend, maar heeft er vooral ook heel veel zin in. Mensen ontmoeten die speciaal voor haar een kaartje hebben gekocht. ‘Dit is mijn eerste tour en jullie zijn mijn eerste vrienden’, glimlacht ze. We krijgen in ruim een uur een doorsnede van haar werk te horen. Prachtige uitvoeringen van o.a. Lonely Window en haar laatste single Hungry To Kill, maar ook nog niet eerder uitgebrachte nummers als Your Mother en Heavenly Angels Sing… ‘You can be naughty as long as you redeem yourself’. Tussendoor drie werken op piano, een trilogie over haar bespiegelingen van het ouder worden. Ook schrijft ze weer nummers in haar moedertaal. Bij alle nummers hoort een persoonlijk verhaal. Het verhaal van het moment van schrijven. Violetta vertelt er open en met humor over. Ontwapenend mooi.
Muziek, kunst en filmfestival Grauzone streek dit weekend weer neer op diverse locaties in het centrum van Den Haag met Paard als middelpunt. Een festival waar je je kunt onderdompelen in underground, wave, punk, electro en experimentele muziek. En waar de man/vrouw verdeling binnen de optredende acts gelijkgetrokken is. Bijkomend nadeel daarvan is dan wel dat er een aantal belangrijke acts rond dezelfde tijd geprogrammeerd staan. Maar keuzes moeten er nu eenmaal gemaakt worden op festivals. Bekijk hier de beelden van de zaterdag met Unmoor Kiva (het project van Gemma Thompson, gitariste van Savages), Marissa Nadler, Tamaryn, U-Bahn en Linea Aspera.
Muziek, kunst en filmfestival Grauzone streek dit weekend weer neer op diverse locaties in het centrum van Den Haag met Paard als middelpunt. Een festival waar je je kunt onderdompelen in underground, wave, punk, electro en experimentele muziek. En waar de man/vrouw verdeling binnen de optredende acts gelijkgetrokken is. Bekijk hier de beelden van de vrijdag met Skemer, Hante., Esya (het project van Ayse Hassan, bassiste van Savages), Deutsche Ashram, Rakta en Los Bitchos.
Deze week werd Angel Olsen bevestigd voor Lowlands. Een erkenning voor de enorme groei die ze de laatste jaren heeft doorgemaakt, met haar laatst verschenen album ‘All Mirrors’ als voorlopig hoogtepunt. Persoonlijk had ik haar liever eerst nog als grotere act op een kleiner festival gezien, maar die stap wordt overgeslagen. Het past misschien ook in het beeld dat fotografen ineens niet meer welkom zijn voor het podium en uit haar zicht moeten blijven zoals gisteren in een goed gevulde grote zaal van Paradiso het geval was. De benaderbaarheid van pakweg drie jaar geleden is verdwenen. We worden verwezen naar het meisje van de merch. Rauwe indierock heeft plaats gemaakt voor een solide show met strijkers waarin gelukkig ook nog wat ruimte voor ontspanning is. Het indie meisje van weleer is een ster aan het worden en het is haar ontzettend gegund.
This function has been disabled for Women in Music.
