Vorig jaar speelde de Canadese violiste Hannah Epperson in de prachtige Waalse Kerk in Amsterdam. Destijds schreef ik daarover: ‘Een indrukwekkend mooie avond voor muisstil publiek’. Hoe anders was dat gisteren in die andere (voormalige)kerk Paradiso waar ze het voorprogramma van Ry X verzorgde en waar ze vooraf zo naar uitkeek. Het was ronduit onbeschoft hoe dit zogenaamde luisterpubliek door haar set heen bleef praten. Met haar zachte stem en subtiele muziek kwam ze maar moeizaam boven het gepraat uit en de ontspanning veranderde al snel in hard werken. Even liet ze haar viool snerpend hard haar frustratie verwoorden. Het mocht niet baten. Des te hypocrieter was het enorme applaus toen Ry Cuming haar in zijn set aankondigde om mee te spelen. Het is te hopen dat het publiek dat vanavond komt meer fatsoen heeft.
