Tori Amos bracht onlangs haar inmiddels 15e studioalbum uit, ‘Native Invader’, een protest tegen de regering Trump en de terugtrekking van Amerika uit het klimaatakkoord. Ze profileert zich nog steeds als activiste, maar daar is vanavond in het Koninklijk Theater Carré niet veel van te merken.
Met twee nummers, ‘Reindeer King’ dat tot nu toe elke setlist siert en het nog niet eerder live gespeelde ‘Upside Down 2’, wordt volstaan. De set leunt vooral op het werk uit de jaren negentig en zelfs van daarvoor met maar liefst twee nummers uit haar stevige periode als Y Kant Tori Read, ‘Cool On Your Island’ en ‘On the Boundary’ dat in ‘Caught A Lite Sneeze’ verweven is.
Onder de titel Fake Muse Network speelt ze halverwege de avond verschillende nummers van andere artiesten. Op zich niets nieuws want ze speelt live altijd al covers, maar nu ze worden gebracht als iets moois afgezet tegen de regering in Washington. Twee tenenkrommende versies van eerst Bette Midler’s ‘The Rose’ en daarna Leonard Cohens’s ‘Suzanne’ krijgen we voorgeschoteld. ‘Zijn licht schijnt van boven’. Dat zal best, maar eerlijk gezegd hoop ik dat hij het niet gehoord heeft.
Gedurende het optreden beweegt Tori zich als gewoonlijk tussen keyboards, met de nodige vooraf geprogrammeerde instrumenten, en haar Bösendorfer vleugel. Ze fluistert, haalt fel uit, maar over het geheel is de zang toch wat glad en eentonig geworden. Nummers zijn regelmatig wat te veel uitgesponnen waardoor de echte kracht en het unieke geluid van de songs soms verloren gaat en dat is jammer. Die kracht komt pas echt tegen het einde van de set met prachtige uitvoeringen van ‘Mother’, ‘Bliss’ en ‘Blood Roses’ om uiteindelijk luchtig af te sluiten met ‘A Sorta Fairytale’. Een optreden van Tori Amos bevat nog steeds veel mooie momenten, maar lijkt toch vooral nog echt interessant te zijn voor de fanatieke aanhang.