Afgelopen zondag zag en sprak ik Lisa Hannigan in Paradiso. Een druk weekend voor de Ierse want een dag eerder kwam ze rond het middaguur al naar de Arminius kerk in Rotterdam waar ze in het kader van Motel Mozaïque een akoestische sessie deed met Gemma Doherty en Morgan MacIntyre van Saint Sister. Dat resulteerde in een kwartier lang kippenvel. ’s Avonds speelde ze vervolgens nog een volledige set met band in de grote zaal van de Schouwburg van Rotterdam. En zondag dus in Paradiso, de zaal waar ze zo graag naar terug komt zoals ze zelf zegt.
Lang moesten we wachten op de opvolger van haar tweede album ‘Passenger’ uit 2011. Een writer’s block lag hieraan ten grondslag na een jarenlange tour. Stoppen met zingen was zelfs een optie geworden totdat Aaron Dessner van The National haar een e-mail stuurde met de vraag of ze met hem samen wilde werken. Dat bleek het omslagpunt en langzamerhand kwamen de woorden en de muziek weer terug. Een andere belangrijke stap in dit proces was haar terugkeer naar Dublin na omzwervingen via Parijs en Londen.
